بابا جی کا ایک خوبصورت سخن

 سنو کوک آزاری بنسری دی

جان سل چھوڑی ستم خرادیاں دے

لوکاں جگر دے ٹکڑے جال چھوڑے

حداں ٹپ گئے ظلم بیداد یاں دے

شاخوں ٹٹی دے وین وراگ سن کے

شادمان دل بیدرد عادیاں دے

ستمگار تماشہ بنابیٹھے

ازھر"لب داغ  دیندے فریادیاں دے